In mijn interview met Pim Fortuyn leidde ik hem naar de Godsvrouwe, de vrouwelijke God. Hij zei toen dat hij zijn hele leven naar haar gezocht had.
Toen ik als jongeling in boeken Griekse en Romeinse goden en godinnen tegenkwam en las over Oosterse en Westerse religies, met ook vrouwelijke goden, was ik niet verbaasd. Erg logisch vond ik het immers niet dat God geen Vrouw zou hebben. Als de mens naar Gods evenbeeld geschapen was, waar waren dan de Vrouw van God en van Christus? En waar waren dan de broers en zussen? Mochten wij die als mens wel (lief)hebben en God niet?
Ik wist totaal niet wat Pim op mijn voorstel zou antwoorden, maar het was voor mij heel bijzonder dat hij deze reactie gaf.
Een vraag die later bij mij opkwam: Zou het al sinds mensenheugenis bestaande oneigenlijke man-vrouwpatroon niet voortkomen uit het feit dat wij als mensheid de vrouwelijke God hier missen? Zou dat ook niet de diepst liggende oorzaak kunnen zijn van het feit dat diversiteit zo uiterst traag gerealiseerd wordt?
Serieuze overdenkingen van een medemens. Het bestaan van de Godsvrouwe past wel in mijn zielsverlangen. Past het ook in het jouwe?
